شب سردی است و من افسرده؛ راه دوری است و پایی خسته...
نيست رنگی که بگويد با من؛ اندکی صبر سحر نزديک است.
هر دم اين بانگ بر آرم از دل: وای ، اين شب چقدر تاريک است!

 

با دلی پاییزی سری به دیوان حضرت حافظ زدم؛ غزل زیر آمد

خواهی که بر نخیزدت از دیده رود خون
دل در وفای صخبت رود کسان مبند

گر جلوه مینمایی و گر طعنه می‌زنی
ما نیستیم متقد شیخ خود پسند

ز آشفتگی حال من آگاه کی شود
آنرا که دل نگشت گرفتار این کمند

حرف دل می‌زنه حافظ همیشه...

گزارشی از فساد مالی در کشورهای جهان را در فانوس نوشتم، اگر علاقه‌مندید بخونیدش.
این مطلب رحیم رو هم خیلی جالبه حتما بخونیدش.

Permanent Link □ نوشته شده در ساعت 1:23 AM توسط fa